Web Zaman Damgası

BOZKURT ATILIŞI

BATUR OĞLU HASAN

Hasan geldi, şehidim Hasan geldi.
Adilerin boynuna basan geldi.
Nice sinsi hevese kapılarak,
Ürenlerin sesini kısan geldi...

Memik geldi, umudum Memik geldi.
Anasından helal süt emik geldi.
Batur oğlu Oğuz Türk duruşuyla,
Yavru kurt olarak bir enik geldi.

NAFİ ÇAĞLAR
6 Mayıs 2013 Pt. 06:36
Zafer Mh./Bahçelievler/İst.





BİL HASAN AĞA

Yemen Şehidi dedemin anısına...

Bunlarda toprak olmuş kil Hasan Ağa’m,
Papuç gibi uzamış dil Hasan Ağa’m,
İstersen hep defterden sil Hasan Ağa’m,
Bunlara bir hal olmuş bil Hasan Ağa’m...

Unutmuşlar! Nedir sefer, seferberlik.
Yok olmuş onlarda, beraberlik, birlik.
Anlamazlar! Nedir tertip, düzen, dirlik.
Bunlara bir hal olmuş bil Hasan Ağa’m...

Sen nice imecelere şahit oldun.
Yeri geldi, vatana mücahit oldun.
Sen bu vefasızlar için şehit oldun.
Bunlara bir hal olmuş bil Hasan Ağa’m...

NAFİ ÇAĞLAR
27 Eylül 2013 Cuma 22:00
Yeşilova/K.Çekmece/İst.





SAĞLAM ADAM

Sağlam olan adam ;
Ne arkadaşını, ne akrabasını,
Ne eşini, ne dostunu,
Aç alsa da üstündeki postunu
Tutup satmaz !..

Sağlam olan adam ;
Ne sopunu, ne soyunu,
Ne yasını, ne toyunu,
Zor da alsa da hak bildiği oyunu
Bir kenara atmaz !..

Sağlam olan adam ;
Ne ana kuzusu gibi,
Ana kucağında, kolunda,
Ne de pısırıkça,
Karısının bir sağında, bir solunda,
Bir ömür yatmaz...

Sağlam olan adam ;
Ne sırdaşına, kardaşına,
Ne de"söz konusu ülke" iken,
Can bildiği yoldaşına,
Kızıp ta çatmaz !..

NAFİ ÇAĞLAR
23 Ocak 2014 Perş.08:49
Yeşilova/K.Çekmece/İstanbul





SOMA’DA YANDILAR

Neçe canlar yandı bu Soma’da,
Sanmayın, yanıp gittiler sobada,
Allah düşmana bile vermesin,
Ölenler öldü, kalanlar komada...

Payını da aldı Kırkağaç, Akhisar,
Yaralı çok, yüzlerce de ölü var,
Yakınları darmadağın olmuş,
Gel bu yarayı sarabilirsen sar...

Korkulu yürekler gürp gürp atıyor,
Soğuk depolarda naaşlar yatıyor,
Kapılardan birer birer verilen,
Tabutlarda ne umutlar batıyor...

Yandılar, Soma’da yandılar,
Ekmeklerini kömüre bandılar.
Evlerinden tebessümle çıktılar,
Tekrar geri döneriz sandılar.
Yandılar, Soma’da yandılar...

Nafi ÇAĞLAR
15 Mayıs 2014 Perş. 20:20
Yeşilova/K.Çekmece/İst.





OCAKTA YANDILAR

Yandılar bucakta yandılar,
Yandılar kucakta yandılar,
Yandılar sıcakta yandılar,
Yandılar ocakta yandılar...

Nafi ÇAĞLAR
16 Mayıs 2014 Cuma 20:10
Çobançeşme/Yeşilova/İstanbul





AZİZİYE MECİDİYE DESTANI

-- Erzurum Halkına İthaf Olunur --

Yıl gelmişti 1877’ye,
Aylardan Kasım’dı,
Fakat benziyordu zamheriye…
Tabyalar üşüyordu, her yer donuyordu…
Nöbetçi aldanmıştı,
Osmanlı askeri diye…
Urus gavuru görev vermişti,
Tam yirmi Ermeni’ye…
Bir bir girmişlerdi içeriye,
Boğazdan bıçak atmışlardı her çeriye…
İşte bu yüzden sessiz,
Bu yüzden suskundu Mecidiye…
Haber ulaşmıştı bir çok mevkiye…

Bir ses yükseliyordu Abdurrahman Ağa mevkii’nde,
Bir sela veriliyordu Ayaz Paşa Camii’nde…
Bu selada bambaşka bir hal vardı,
Hafız Osman selayla Allah’a yalvardı…
Tuhaftı Osman Bedrettin’in hali,
Uyanmış, dikkatle dinliyordu ahali…
Dinledikçe selayı,
Bir endezeye gidiyordu elleri…
Herkese bir ürperme gelmişti,
Sanki Erzurumlu işin ardını bilmişti…

Selayı bitiren Hafız Osman üzgündü,
Uzatmadan talkını,
Cenge çağırdı Erzurum halkını…
“Mecidiye gitmiştir, Aziziye bitmiştir.
Gün bu gündür,
Bizim için cenk düğündür.
Ne durursun Müslüman ,
Varalım gümbür gümbür,
Vuralım; gün bu gündür…”
Erzurum; dadaş diyarı,
Hal böyleyken düşünür mü yari…
Dışarıda hava buz keserken,
Bırakırda çıkar sıcak yeri…
Atılır da, bir daha gelmez geri…

Elleri endezelerde olan ahali, kaptı ne varsa,
Kazma, kürek, orak, darha,
Karıştırdılar, odaları, ahırları,
Buldular birkaç endeze daha…
Onlar yürüdü,
Onlar yürüdü, yüzler yürüdü,
Ardından üçbinler yürüdü,
Bilseniz daha kimler yürüdü…
İhtiyar delikanlılar,
Beli bükülmüş nineler yürüdü…
Aştılar tepeleri, sırtları,
Sırtlan sürüsüyle vardı hesapları..
Allah güç verdi,
Hepsi dere ve tepeleri aştı.
Muhtar Paşa şaştı…
Sayıları bilmiyordu kaçtı…
Daha arkadan gelenler vardı…
Eli kınalı kızlar, emzikli gelinler vardı…
Anlaşmıştı Ahmet Muhtar,
Artık burası gavura dardı…
Urus’un yanında Ermeni de vardı…
Bir emzikli gelin vardı…
Ne katundu,
Nene Hatun’du…
Say ki dirilmişti Süyünbike,
Seğirtiyordu göz yaşlarını döke döke…
Böyle yürekler varken,
Bu vatana kim göz dike…
O ne katundu,
Yüreği dolu tene hatundu…
Durabilir miydi, o çağrıyı duya duya,
Sonsuz merhametli olsa da küçücük yavruya…
Memleket ağır bastı,
Götürdü bıraktı komşuya…
O da hesap soracaktı,
Tey kutuplardan gelen beyaz ayıya…

Daha kimler yürüyordu önlerden…
Eğilmeden taş eline geliyordu,
Her atışta bir gavur ölüyordu,
Üçler, yediler, kırklar gelmişti,
Hafız Osman’da onlardan oluyordu…
Gebermişti binlerce Urus iti,
Hatice Bacı, Nene Hatun’da olanlara şahitti.
Bölük bölük askerde birlikte,
Yüzlerce Erzurumlu’da şehitti..
Aziziye’nin arslan kumandanı,
Bahri Paşa’da uçmağa gitti.
Muştu oldu, düşman çekti gitti,
Bu içkence, bu zulüm bitti…

Kurt İsmail Paşa,
Ahmat Muhtar Paşa’ya vardı,
Her şeyi bir bir anlattı.
Gazi Muhtar Paşa,
Hafız Osman’ı 3.Tabura imam etti.
Sükuti’nin ruhu sükut etti.
Palandöken yamaçlarında kaygulanan ,
Abdurrahman Gazi rahat etti…

Bu anlatılanlar 93 Harbiydi,
Erzurumlu’da harbi mi harbiydi…
Bu yapılan, bu yazılan dadaşın Destanı’ydı…
2.Abdulhamit; zamanın Hanıydı…
Mecidiye’de, Aziziye’de ortaya çıkan,
Yine Türk’ün asil kanıydı…

Nafi ÇAĞLAR
24 Haziran 2014 Salı 22:33
Aziziye / ERZURUM





MAHMATLI HASAN’IM

Bir koca ömür verdim de dini islama,
Gece gündüz çalıştım da milleti vatana,
Bir kurt gibi saldırdım vatanı satana,

Vurun kahpeler vurun Mahmatlı Hasan’ım,
Neçe hainlerden hesap soran aslanım...

Kendi ellerimle yazdım nice destanı,
Sizin gibilere giydirirdim fistanı,
Nerde o gençlik, kudretli günlerim hani ?

Vurun kahpeler vurun, Mahmatlı Hasan’ım,
Yemenler’de yedi leşi olan kandanım...

NAFİ ÇAĞLAR
29 Ekim 2014 Çarş.16:20
Küçükçekmece/İstanbul





KÜÇÜK HACI AĞA*M

Bindi kır atına da baktı kafileye,
Ömründe yer yoktu kalleşliğe, hileye,
Geçti Suriye’ye de düştü bir çileye,

Aman yürü kır atım yürü, hemen yürü,
Aman düşse koca harallar, durma sürü...

Kumandan da cendermeyi gece kondurdu,
Ceseti görenlerin kanını dondurdu,
Hacı Ömerler’in ocağını söndürdü,

Aman dört nala kır atım, aman dört nala,
Aman kara haber Karataş’a tez vara...

Yağlı kurşun geldi değdi Kiya Hacı’ya,
Yürekler dayanır mı böyle bir acıya,
Kara haber tez ulaştı Happa Bacı’ya,

Aman Büyük Ev’e kır atım Büyük Ev’e,
Aman hemen yaygara olsun bütün köye...

Kır at cansız bedene çıldırdı, kudurdu,
Dostu Şaban Ağa’da ölüyü yudurdu,
Alagöz, Barak Elleri’nin de kanı durdu,

Aman koş kır atım Karadağ’a, durma koş,
Aman vuruldu Hacı Ağa’m, semerin boş...

Küçük Hacı Ağa’da bir babayiğitti,
Karadağ’ın aslanı da vuruldu gitti,
Memik Kiya’nın umudu tükendi bitti,

Aman,dön geri kır atım durma dön geri,
Aman ardına düşsün bütün kardeşleri...

NAFİ ÇAĞLAR
29 Ekim 2014 Çarş.17:30
Küçükçekmece/İstanbul

* Küçük Hacı Ağa ; Gaziantep-Halep hududunda
1934’te vurulmuştur.Benim amcamdır.




BİZİM ÖĞRETMENLERİMİZ

Bağcılar Yüzyıl’da İbni Sina’da,
Eski ve küçücük bir binada,
Bu öğretmenlerimz neler başarıyor,
Yüzlerce gencecik dimağda...

Ortada, bazen solda, bazen sağda,
Yeri geldiğinde ıssız bir dağda,
Bu öğretmenlerimz neler başarıyor,
Üçüncü bin yılda, bu çağda...


Kimse bize atamaz bağda,
Hep yükseliriz, kalmayız aşağda,
Bu öğretmenlerimiz neler başarıyor,
Tarih yazılan bu otağda...

NAFİ ÇAĞLAR
12 Kasım 2014 Çarş. 08:00
Yeşilova / K.Çekmece / İstanbul




EDEBİYAT ZÜMRESİNE

Soyadıdır Mutlu, adı ; Aslıhan.
İnsanı çeker ondaki sıcak kan.
O’nunla tanınır ve de bilinir,
Gümüşhane’yle Kelkit ve Erzincan…

Karşımızda Ayşe var Anıt gibi.
İnsana tokattan bir yanıt gibi.
Şiirimin yazılıda çıkması,
Sanki, şairliğime bir kanıt gibi…

Zümrenin başkanı da Murat oldu.
Bolca Türedi, O’na murat oldu.
Arkadaşlar dörtlüğümü sordular,
Onaylaması da bana murat oldu.

27 Aralık 2014 C.24:00

Sessiz ve hanımlığıyla baş tacı.
Değerli meslektaş Nihal Ovacı.
Zümresine birer dörtlük yazıldı.
O’na yazılmazsa olur davacı…

Sema öğretmenim bir Aydın Sürer.
Kızsa, adamın defterini dürer.
Bahçede nöbet tuttuğu günlerde,
Öğrencileri hep içeri sürer…

Zümreye son katılan Ay Kut olsun.
İbni Sina’mız da O’na yurt olsun.
Dönsün memleketine hizmet için,
Tokat’a ve Niksar’a umut olsun.

NAFİ ÇAĞLAR
Yüzyıl/Bağcılar/İstanbul
29 Aralık 2014 12:44





HOR OLMA OĞUL

Küçücük taze ellerinle,
Babacık diyen dillerinle,
Yanağındaki allarınla,
Hilesiz, saf, toy ve tor oğul...

Yaşarken altında bir sedir.
Bilinmezse kıymet ve kadir.
Öğrenirsin bu felek nedir,
Dünya toz bulanık, mor oğul...

Sıkıntı verse de tek eşin.
Seni terk etse de kardeşin.
Tükense de umut güneşin.
İnsanlığa kafa yor oğul...

Bir gün eğer muhtaç kalırsan,
Felekten dersini alırsan,
Sofra kurmasını bilirsen,
Ekmeğe katıktır lor oğul...

Ayrana ekmeği dilersin.
Gözlerden yaşları silersin.
Tecrübe de neymiş bilirsin,
İşte hayat böyle zor oğul...

Dosttan kazık yer ve düşersen,
Öfkenden kabarıp şişersen,
İyice yoğrulup pişersen,
Ciğerim ki yanar kor oğul...

Dostlarına yüzün dönük ol,
Sakin, toprak gibi sönük ol,
Mert ol, Nafi oğlu Memik ol,
Boşa etmeyesin cor oğul...

Gelirse ömrün uç kenarı,
Giderse gözlerin pınarı,
Düşüşün andırsın çınarı,
Kötürüme derler çor oğul...

NAFİZ TANÇAĞLAR
31 Aralık 2014 Çarş.19:20
Yüzyıl/Bağcılar/İstanbul

Cor ; Laf, söz ( Antep Ağzı )
Çor ; Küçük baş hayvanlarda hastalık




KOR BE OĞUL

Sahipsiz kalmış çok meralar,
Bilemem ki, kim kime kiralar.
Ah ekinsiz durur o tarlalar,
Çayır çimen olmuş, bor be oğul...

Hiç boşa gitmesin çabaların,
Çevrene doluşsun tebaların,
Büyük, küçük hep akrabaların,
Var git, hallerin sor be oğul...

Sürekli koşmazsan sen ülküne,
Hep hizmet etmezsen bu ülkene,
Sahip çıkamazsan her türküne,
Şu ciğerim yanar kor be oğul...

Cesaretli, cesur bir aslan ol.
Haksızların boynuna basan ol.
Dik ol, Nafi’in oğlu Hasan ol.
Hiç bir zaman olma hor be oğul...

NAFİZ TANÇAĞLAR
31 Aralık 2014 Çarş.19:20
Yüzyıl/Bağcılar/İstanbul










KUTLU YÜRÜYÜŞ

Çıktılar yola, kondular neçe yere,
Düşmanlarını yerlere sere sere,
Kollarında nice kan yoldaşlarını,
Toprakların da bağrına vere vere...

Yürüdüler tehlikeyi göre göre,
Kurganları kümbetleri öre öre,
Varacaklardı Büyük Kızıl Elma ya,
Çünkü onlara böyle diyordu töre...

Durmadılar; yer yoktu ecele, tere,
Yeter ki o ruhlar sırlarına ere,
Bayrakları, sancakları dikmek için,
Candan vazgeçmek düşmüştü, her bir ere...
Çünkü onlara böyle diyordu töre...

NAFİ ÇAĞLAR
7 Ocak 2014 Çarş.22:27
Yeşilova/Küçükçekmece/İst.




BİR KEMİK İÇİN

Bir türlü eritmediniz buzdan dağları.
Ördünüz de attınız hileden ağları.
Biz, hedeflermiz yukarılar der iken,
Sizse, tercih ettiniz hep aşağıları...

Siz kopardınız aradaki tüm bağları.
Kavurdunuz be yaktığınız o yağları.
Ta Fizan’daki bir kemik parçası için,
Satıp ta harcadınız bu Nafi Çağlar’ı...

NAFİ ÇAĞLAR
12 Ocak 2015 Pt. 07:40
Yavuz/Bağcılar/İstanbul




KUTLU DİRİLİŞ

--- Türk olup törediler
Yeniden dirildiler,
Gök kubbeli otağdan,
Kut alıp yürüdüler...---

Kansız sürünün eline düşmemek için,
Demir dağların arasında saklıydılar...
Saklanıyorlardı kırılmamak için,
Töremeleri gerekti, haklıydılar...

Çoğaldılar kuytularda sessiz, sakin,
Kara saçlıydılar, al yanaklıydılar.
Hesap günleri gelip çatmıştı lakin,
Yürümeleri gerekti, haklıydılar...

Seğirttiler dağlardan ruhlarında kin,
Kimi atlı, kimi yayan, sadaklıydılar...
Yağı*nın leşlerini intikam için,
Sürümeleri gerekti, haklıydılar...

NAFİ ÇAĞLAR
16 Ocak 2015 C.08:28
Şirinevler/Bahçelievler/İst.

*Yağı ; Düşman




VADİDEKİ KURT

Vadiye düşmüştü bir kurt.
Say ki, yok kurtuluş.

Vadi boyunca yürüdü.
Dikenler üstünden,
Çalılar arasından ayaklarını sürüdü.
Yukarıdan, kayalıklardan,
Nice köpekler ürüdü...
Vadi dar mı dardı.
Vadi çıkışında,
Etten duvar örmüş,
çakallar vardı...
Geri döndü vadinin diğer çıkışına.
Bir sürü sırtlan gördü...
Durdu...
Kayalıklara baktı.
Kayalıklar duvar gibi sarptı.
Bu da yetmezmiş gibi,
Her kaya başından bir köpek bakıyordu.
Dilleri de çıkmış, salyaları akıyordu.

Yamaçlarda tilkiler vardı;
Bir görünüp bir kaybolanlar,
Kafasını kaya deliğinden çıkarıp seyredenler...
"Hey tilki;
Sen de adisin bil ki..
Sana da seyir lazım...
Çalılıklara siyersin..
Yaralı bir parmağa yararın olmaz.
Mazlumun yanında yerin olmaz."

Döndü geri,
Adımladı, ağır ağır ileri...
Yardım etmeliydi birileri.
Bir umutla yavaşladı.
Bir sola baktı bir sağa...
Bir de vadi aralığından görünen dağa...
Dağ uzak,
Görünen aralık oldukça dardı.
Güvendiği dağlarda karlar vardı.
Yüreğini derin bir hüzün sardı..
Korkmasına korkmazdı,
En ötesi ölümdü,
Lakin bu hal yüreğini yardı.
Vadinin her tarafı yardı...
Düşündü kurt,
"Yüreğini yakan kordu.
Kim kollayacaktı bu kurdu?.."


Nafi Çağlar Budunlu
19 Mart 2015 Perş.09:27
Yüzyıl/Bağcılar/İstanbul


Vadi ortasında bir tümsek başına çıktı.
Etraf biraz açıktı.
Şimdi sırası değildi fakat,
Karnı da iyice acıktı...
Önüne baktı;
Çakallar sıralanmış uluşuyordu.
Arkasına döndü baktı;
Sırtlanlar dolaşıyordu...
Sağına baktı, soluna baktı...
Köpekler bakışıyordu...
Tilkiler oynaşıyordu..

Düşündü kurt ;
"Ey leşimin artıklarından yiyen sırtlanlar.
Ey önümde hizaya geçen çakallar,
Ey etrafımda taklalar atan tilkiler,
Ey beni gördükçe kaçacak yer arayan köpekler..
Den bakalım; Kim sizden ne bekler.."

Daldı kurt...
"Karşı dağın eteğinden,
Belki bir dere yatağından,
bir bozkurt sürüsü geçiyor olabilirdi.
Sesimi duyuyor olabilirlerdi.
Sesten anlarlardı,
Gereğini yaparlardı..."

Kendini acılara saldı kurt;
Bütün bedeni gerildi.
Göğsünü de iyice gerdi.
Başını da yukarı verdi.
Bir umut acıyla uludu...
Auuuuuuuuu...
Uluşan çakallar sustu,
Dolaşan sırtlanlar pustu..
Hırlaşan köpekler sesini kesti.
Tilkiler ise kuıyruğunu kıstı...

Kurt bir daha uludu...
Auuuuuuuuuuuu....
Çakallar kaçıyordu,
Tilkiler saklanıyordu...,
Aşağıda sırtlanlar,
Yukarıda köpekler ;
ön ayakları üstüne çöküyordu....

Son kez uludu kurt...
Auuuuuuuuuuuuuuuu...
Kayalıklar ayrı ayrı son olarak,
üçer kez ses verdi.
Sonra yankılar ;
kayadan kayaya çarparak vadide eridi...
Çakallar, tilkiler,
köpekler, sırtlanlar sindi...
Ortalık sessiz oldu,
Tam dindi...
Vakit ise ikindi...


Nafi Çağlar Budunlu
20 Mart 2015 Cuma 09:34
Şirinevler/Bahçelievler/İstanbul


Durdu kurt, bekledi.
Etrafı dinledi...
İçin için inledi...
Demek sesinin ulaştığı yerlerde
bozkurtlar yoktu...
Göğe baktı kara kaderli kurt...
Gökten gelen bir haber de yoktu...
Yine de mucize bekledi..
Bekledi...Bekledi...
Zamanı zamana ekledi...
Ne yerden ne gökten bir yardım yoktu...
Düşman kancık, düşman çoktu...
Kendisi aç,üstelik onlar toktu...
Vadinin sahibi de ortalıkta yoktu...

Yine de çareyi tüketmemeliydi...
Kara bahtlı kara kurt,
Bir sağa baktı süzdü,
bir sola baktı süzdü...
Kayalıkların yüzü dümdüzdü...
Bu çaresizlik onu çok üzdü...
Bu ölüm vadisinden hayata
bir geçiş olmalıydı...
Kayalıklar arasından bir geçit olmalıydı...
Sonunda bir kaya yarığını gördü...
Hemen içinden umutlar ördü...
Gece karanlığına kadar,
Bir bozkurt sürüsü imdada gelmezse,
Gök Tanrı’dan kader gülmezse,
Vadinin sahibi gelip almazsa,
Bu dardan kurtuluş zor,
bu yardan çıkış zor olsa da...
Bu tek umut...
Yoksa yaşamayı unut...

Birden irkildi kurt...
Yaklaşmış sesler duydu,
Her yana baktı,
kımıldaşmalar gördü...
Can havliyle sanki ulumadı böğürdü...
Aaaaauuuuuuuu...

Kaçışlar görüldü,
Kımıldaşmalar duruldu...
Kancık düşmanların ödleri yarıldı..

Geceye kadar böyle direnmeliydi..
Belki yardıma gelenler olurdu...
Olmadı,
Yaradanın yardımı belki gece gelecekti..
Kafasını aniden çevirdi kurt...
Sert kayalıklara baktı.
Gözlerini,
Yar çıkışındaki geçite taktı,
Gözlerinden şimşekler çaktı.
Yüreğinde ateş içinde ateş yaktı.
Ya yar da canından olacaktı,
ya da yaradan,
yardan çekip canını alacaktı.
Yar başında bir iki köpek,
Onların da sesini kısıp,
yar yamaçlarına çalacaktı...
Sonra dağlara,
dağlara yol alacaktı...
Başı puslu dağlara,
Sisli dağlara...


NAFİ ÇAĞLAR
20 Mart 2015 Cuma 11:55
Yüzyıl/Bağcılar/İstanbul




YARDAN

Yardan, yardan, bu yardan...
Kurtulmalıyım ben bu yardan...
Ya canımı yardan kurtarsın,
Ya da canımı alsın yaradan...

NAFİ ÇAĞLAR
20 Mart 2015 Cuma 13:15
Yüzyıl/Bağcılar/İstanbul