"NEHİRLER VE HİKAYELERİ-11" isimli şiir 17.1.2018 00:35:15 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Sefer hazırlıkları tamamlandı. Kıvanç Beyin otağında toplanan 5 binin üzerinde ki alp, hazırdı. Mergen ve bazı alp hatunları da onunla birlikteydi. Katılan beylere, alplare bir konuşma yapan Kıvanç Bey, “Beylerim, Alplerim, sizler ne savaşlar gördünüz. Ne zorluklar yaşadınız. Düşman mertçe dövüşmüyor. Kahpece saldırıyor. Onlara bu kahpeliğin hesabını öyle bir soralım ki, ömürleri boyunca, topraklarımızdan uzak dursunlar. Allah doğrularla beraberdir. Gazanız mübarek olsun” dedi ve harekete geçtiler. İran topraklarına girdiklerinde onları bazı alpler karşıladı. Esirleri nerede tuttuklarını öğrendik, bizim kendilerine saldırabileceğimizi düşünmüyorlar. Sabaha karşı tan ağarınca kalelerini başlarına yıkalım””.dediler O gece orada konakladıktan sonra, sabaha yakın harekete geçtiler. Oklarla kulelerde ki tüm gözcüler indirildi. Gizlice surlara çıkıldı. Bir kısım alp de, Kapıyı açmak için içeri girip kapıya geldiler. Onlar ne olduğunu anlayamadan saldırı başladı. Taş taş üstünde bırakılmadı. Esir alpler kurtarıldı ama içlerinde Mergen alp yoktu. Çemen Mergen’in nerede olduğunu sordu. Onlarda Komutan NEMVAR’ın kızı, SAHAR onu alarak İran içlerine götürdüğünü söylediler. Kıvanç Bey 10 YİĞİT alp’ini MERGEN’i bulmak için görevlendirdi. “Ölü veya diri Mergen’i Obaya getiresiniz” dedi. Kılık kıyafet değiştiren ve Arapçayı, Farsçayı çok iyi bilen 10 Alp, “Emredersiniz bey’im” diyerek oradan ayrıldılar Diğer hatunlar, alp beylerine kavuşurken, Çemen isyandaydı ve şöyle diyordu Mergen’nin ardından….
YAR SENİ
Ardın sıra, Beylerimle, gelmişim Çok aradım, bulamadım yâr seni Ömrüm adadığım bir can bilmişim Bu tutsaklık, için için, yer seni
Hayalin gözümde, geçmiyor zaman Yokluğun gönlüme, vermiyor aman Gelip te rüyama, olmazken güman Ne hale koymuştur, utanç, ar seni
Balaların her gün, yoluna bakar Her bala oynarken, o boyun büker Buğulu gözlerden, yaşını döker Düşündükçe, basıyordur, ter seni
Bütün bu olanlar, kader sadece Adın dudağımda, teşbihten hece Obandan uzakta, hemen her gece Hasretin ateşi, yakar kor seni
Ölüm gelip, ara sıra, yokluyor Hasretin bu can hasret ekliyor Ana, Ata, Yâr, çocuklar, bekliyor Unutma can, düşünenler, var seni
N’olursun gel, çektir me yâr, ah-ı zar Her dem senle, etmişimdir, iftihar Bizden başka bir bekleyen daha var Çok özlemiş bak bekliyor “kar” seni
Sıyrılmalı derim, yayılan pustan Lüzumsuz’um, bu sevda ki, bir destan Gönül köşkü, ne güzel bir, bedestan Her an sıkıntıya, sokar zor seni
Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ
(devam edecek)
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.