Web Zaman Damgası

Asker 15-

her yere adını, hiç değilse ilk harfini yazıyorum
binlerce çeşit, binlerce kez, sokak taşlarında
ağaç dallarında
toprağa, suya
bıkıp usanmadan
geceler boyu hülyalar kuruyorum
elele çıkıyorum dağ başlarına
yetiyor yanımdaysa
yüreğimde sevda
elimi tutsa da tutmasana
benim olda da, olmasa da

onun da beni sayıkladığından emin
adımızı yan yana yazdığı kesin
hayat bir başka güzel.. yemin ediyorum
yürümüyor koşuyorum
sevincimden uçuyorum

bütün hayatım boyunca beklediğim buymuş
yoksulluk sevmekten uzak olmakmış..
Mutlu’suzluk, mutsuzlukmuş
bana ne; nerede, kiminle
iyi olsun da.. gerisinden bana ne
ömrümün sonuna kadar ona aidim
bu anın anısı ile avunmaya bin razıyım..
..

birini beklemek ne güzel
geleceğinden ümidim olmasa bile
hatta hiç gelmeyeceğini bilsem de
sevmek ne güzel nimetmiş
sevmek böyle bir şey miş..


merak etmek.. beklemek..
özlemek..
hasretini duymak
hayırlar dilemek birine
iyi olduğu haberine
selamına sevinmek
ne güzel.. sevmeye, hasrete
tüm bu nimetlere bereket dilemek
ne güzel Mutluyu sevmek.

“-kız “Sarıgül” bu ne güzellik” diyor Arzu abla
“aşığım ablacım aşığıımm” diyorum
“bu gün nişanlım gelecek, biliyorum”
beni her çağırdığında
Mutludan haber vereceğini umuyorum
o mutlu!; ben mutluyum..

“kız dur "dengesiz", “yok” dedim ya”
bıktırıyorum sora sora..
“n’olur doğru söyle, haber yok mu abla”
kısa saçlı, iri gözlü, bir çizgi burnunda
canlı kırmızı dudakları
papatya dişleri
ama illa bakışı
bir başka güzel Mutlu
gülüşümün menbaı

keşke; bir fotoğrafı olsaydı baksaydım
bakıp, öpüp dursaydım
yazsa da binlerce kez okusaydım mektubunu
yenisi gelene kadar.. okur öperdim..
yemin ederim rüyamda her gece
bendeki resmini öptüm kaç kere
kendisine bakmalara kıyamazdım
onu öpmeye kıyabilir miyim
ben dünyaya mutluyu sevmek için gelmişim
...