ANLADIMbir kez daha anladım ki hiç bir anlamı yok fedakarlığın hayat kime neyi sunduysa onu yaşamak işin aslı sırf yaşadım demek belki de öylesine,yuvarlanırcasına hayat yokuşunda takıldığın ilk tümsekte nefeslenmek adına derin bir soluk gözlerde. ne ekersen onu biçersin diyorlar ya o da yalan tamamen ektiğin toprağın lüksü yetişen ve tohumun kalitesine bağlı meyven yoksa boşa avuntu gecenin hüzün bakan gözleri sen avunmanın o lüksünü yaşamaya devam et sanki başka çare var.. masalların sonunda sonsuza dek ’mutlu yaşadılar’’ sözü de yalan her şey gibi ne çok yalanlarla büyüyoruz böyle ve ne çok geç öğreniyoruz basiretsizliğimizi büyümek için onca çabadan sonra yitip giden çocukluğumuza duyulan tüm özlem geri dönüşü olmayan bu yola çıkıp çıkmamak elde mi? bana biçilen bu rolü artık oynamak istemiyorum yeni bir senaryoda figüran olmak dileğim hani kenarda köşede bir kaç diyaloğu olan varla yok arası olmak belkide en güzeli. şimdi bomboş geçen ömrün kenarına oturdum bir avuç mutluluk için bir dünya acıyı içmişim meğer ne ekersem ekeyim toprağım bereketsiz çıkmış burdan sallasam kendimi biliyorum dibi görürüm ama güç kalkanı kadına mahsus evreni elimle yoğuruyorum yeni bir şükür duası dudaklaımda yanıyor beklemek zamansız açan ne kadar duygu çiçekleri varsa elbet solacak elbet yağmurlar altında hırpalanacak ve çürüyecek toprağa karışıp her bahar açmak için güneşin ufak bir soluğu yetecek ve benim derin bir nefes olmam kendime.. anladım artık ben her sabah güneşi doğuruyorum ömrüme ne kadar imkansız olsa da başarmak bana mahsus. Lavinia |
güzeldi dizeler..kutlarım..saygı ile...