ECDEBİ GÖNÜLŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Yağmur yağıyor sokaklar bomboş , karanlığa doğru yürüyorum yavaş yavaş .
Yağmur yağıyor ıslak ve bitkinim
Akşamın zemperi karanlığında kayboluyorum Gazete kağıtlarına sarıyorum yorgun bedenimi Manşetlere çıkıyorum ertesi günü Uykusuzluğumu yazıyorlar korkma ölmedim daha Rastlasam sana bu kuytu sokaklarda Elini eteğini öpsem doyasıya Cesaretim benden ayrıldı ama Ecdebi gönül unutmadı seni daha. Servet konaçoğlu |