İç Savaş Süvârilerisabahın körü uyanır göğsünde sakladığı kuşlar uçuşur etrâfında yuvasız martıların çığlıkları gökyüzüne yükselir gagalarında binlerce yusufcuk kanatlarında sayısız çırpınışlar seyir defterleri aralanan hayatın ezberi de bozulur sonunda şehrin soğuk duvarlarına meze olan dalga , kumdan süvarileri ağırlamakta baharsa toprağın kokusunu giyinen eşsiz bir masal gibi bir karıncanın boynuzunda eşeler gölgesini adımları sırtına değen bulutlardan ç/alıp rüzgârın kapısız odalarına bırakır her nefesi her varışı lacivert bir kıyıma yataklık eden ömür dudaklara bal yerine acı sözler çalar bir seccadenin sahipsiz başucuna düşer son dua son âmin ve imtihan yeniden başlar şahidi ölmüş bir yemînin kundaklandığı tek yer içimiz ! 23/02/2016 12;00 eMİNeYZAMAN |