Sen beni sevmedin kisen beni hiç sevmedin Ateşimde büyüyen adamlığında büyüttüm seni kadehlere içimi boşaltarak yeniden can bulan nefesinde sevdim seni Ve bir şiir kadar uzak Gözlerimdeki aşka layık olduğunu sanarak Avuttum içimde kurumuş geceleri Susuzluğumda benliğinde kaybolmak isterken ben nasıl aldandım gözlerinin kör uçurumlarına. Ve bedenimde sen kadar alçaldım kırık dökük aynalar karşısında Kalbimi unutup bir kız çocuğu günlerime ağladım Sana çırılçıplak soyunan yüreğim ağlıyor bir mezar taşında şimdi Kendi utangaçlığından utanıyor duygularım... Beni bende tutmalıydın ben sende durmalıydım yapamadın ! Biz neden bir olamadık sevgili ? Dudaklarıma bıraktığın son buse öpüyor şimdi yüzümün taş duvarını hıçkırıklarım yankılanırken sitemlerimin beş harfi sığmıyor içimin kabına ’ k e ş k e ’ Bir cümle olabilseydik içimin en çocuksu yanının pustuğu yerde Bir ateş olsaydık İki imkansız bedende. Ben sende yaşarken Beni sende öldürseydin o kuşluk vakti ve Sende ölmenin onurunu yaşatsaydın iliklerime Elysa |