eski bir resimde bırakılmış anlar
bir zamanlar



sonrası belli
bu gün



an’lar hızla kavuşurken yaşamın her karesinde
geçmişe gideni aratan
gelenlerin çaresizliği vurur yüzüne
tersine akar ırmak kavuşmaz denize
ilahi yazgısına yürür var olan
yazılan her kum tanesinde



eriyen
solan
bir avuç zaman
bir avuç yaşam hikayesi



uçuşur hayaller
yüklenir de sonbahar yapraklarına
bir çocuk
bir anne
bir baba
gülümseyen zamanlarda

üşür ellerin
ayazı vurur yalnızlığına da
iliklerin bile üşür



devasız derdini yükler omuzlarına
yürürsün yorgun ayaklarınla



bakmak yetmez bir gün anlarsın
sen de
görebildiğinde



bütün yalnızlıklar çoğuldur aslında
öylesine kalabalıktır ki
gecenin en tenha saatinde karanlığın
öylesine cıvıl cıvıl dır ki sesleri kuşların
öylesine doludur ki yanı başında sevdiklerin
ah bir görebilsen
kimi okşarken saçlarını
kimi öper öper solgun yanaklarını
sen bile inanamazsın
gülümseyişlerini bekleyen nice gülümseyişleri
görmelisin
gülümsemelisin



aç yüreğinin kapılarını
gönül gözünle bak şimdi
kimdir ki biten
kimdir ki yiten bu dünyada
hepimiz bir idik
hepimiz biriz hala da



O’ na kavuşurken her birimiz
bütüne karışır bedenlerimiz
ve ruhlar
ilahi sevdiğine
ilahi bir’ e
ve tüm eller
birleşerek karışmaz mı tüm sevgililer
ilahi sevgiliye



zaten bir değil miydik ki
bir düşün sen de
her birimiz o sevgiliyle
bir bedende
alemlerin yaradılışı öncesinde bile ...





Mert Yiğitcan
23 şubat 2016 / istanbul

(*)
Merhum Uğur Mumcu’yu , yine merhum ve şarkısını dinlediğimiz değerli ses sanatçımız Ahad URUK’ u rahmet ve minnetle anıyorum.Şiirin gerisinde dinlediğimiz ilk fon muziği, İncesaz’ a ait " İstanbula Dair " isimi enstrumental müzik idi ...
Nostalji yaşadığım bir gün ve bir şiir oldu bu... Eşliğinde sunduğum eserler, beni fazlasıyla etkiledikleri için, şiir ile bütünleştirmeyi uygun gördüm. Saygıyla...
(*)