YARADIR
Bendeki beni dizginleyen kara örgütü artık yok,
Kurşunlara hedef ben değilim. Kimi zaman gözler kan çanağı esareti, Damar damar çağlıyorum kendi içime. Bu bir çaresizlik sürümü. Elden gelenin olmak zorunda olduğu. Sızıların kaldığı avuç içlerinde. Uçuşan duyguların burun direği duyarsızlığıyla. Körüklüyorum her ne varsa cehennemimde, Yaralarıma tuz basıyorum yanan yüreğime inat. İmkansız bir aşkın ölümcülüğümdür, kim bilir! Sessizliğimle gömülürüm, örtün üstümü yalnızlık yorganıyla. |
Kanat çırpan dizelerin ruha akışı.
Beğendim...
............................................... Saygı ve selamlar...