Öteki
İçimde ki çocuğa şöyle bir kulak verdim
Şarkılar söylüyordu umut akışlarında Gün ekmiş gözlerine ışıklarını derdim Tavrını biliverdim tatlı bakışlarında. Bozdurmuş demet demet saklı hüzünlerini İki kuruşa satmış hicran dizinlerini Hece hece derlemiş sevgi vezinlerini Bağlanıp kalıverdim türkü yakışlarında. Alevden bir gül olmuş toprak kokan elleri Bal kaymağa bulanmış suskun olan dilleri Sevgiyi kucaklamış pembe beyaz kolları Vuslatı buluverdim hüzün döküşlerinde. Öteki gülüşleri ne kadar da canlıydı Takmış başına tacı ne kadar da ünlüydü Öyle kıvraktı dansı ne kadar da şanlıydı Neşeyle gülüverdim topuk sekişlerinde. Derken birden yok oldu sanki suç işler gibi Arafı mesken tuttu sanki göç işler gibi Reva mıydı yaptığı sanki öç işler gibi Donup da kalıverdim sevda ekişlerinde. Beden aynı bedendi acaba ruh kimindi Çiçek çiçek renklerle çırpınan vah kimindi Öteki yüzündeki bunalmış ah kimindi Bir anda soluverdim çelme takışlarında. Yüksel Beyocaktan |
Kalemin susmasın
_____________________________________Saygılar