EY GÖNÜL !Kime gittin, neye gittin ey gönül ? Seveceksen toprağı sev, sar gönül. El bırakır; az da çok arar, çokta azar bilmedin. Vuruldun, kırıldın doymak bilmedin. Kandın dünya zevkine yanmak bilmedin. Şimdi dövün dur, acın büyüktür. Okyanus suyu nefsinden de küçüktür. Topraktadır aşk, sonsuz muhabbet onda. Geldiğin gibi gideceksin sonunda. Hem çırılçıplak, beyaz bir bezle Gireceksin sonsuzluğun içine. Aradığın ondadır,baktığın onda. Sonsuzluk dergahının kilidi onda. Bazen sımsıkı sarar koynunda. Bazen cennet olur,bahçe olur, su olur. Garip demez, fakir demez yâr olur. Oku sana indirileni, Toprağın altında neler varmış gör. Gördüğün her şey hakkın eseri Kur-an sana imtihandayız diyor. ! 22.02.2016 /izmir |