1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1500
Okunma
Hayatımın her döneminde çok şehir değiştirdim, işte bu yüzdendir YOLCU şiirimi kaleme alışım.
Hüznün boşluğunda, zemheride yürürken yazıyorum..
Bir sevda sarhoşluğu var ruhumu saran,
Yazılmış, oynanmış bir hikayenin adı
Yorgun yolcuyum, satırlar yüreğimde kaldı.
Terk edileli beri muhabbet dergahından
Kalabalık şehirlerin yalnız adamıdır şu yolcu
Duraksız dır , güzergahlar.
Bulursam yol kenarında salaş bir çaycı,
Doldur derim hemen doldur ilacı.
Karışır düşüncelerime buğulanan bardak
Karıştırdıkça uzar yol, bir yanım hep uzak.
En deli düşüncelere bırakırım geceleri
Ardım sıra gelen gölgeler
Bırakın şu yolcunun peşini
Mahşere kaldı en büyük gitmeler.
Lokman TUNA 05.01.2016
5.0
100% (1)
Cevap Yaz