Hayatımın her döneminde çok şehir değiştirdim, işte bu yüzdendir YOLCU şiirimi kaleme alışım.
Hüznün boşluğunda, zemheride yürürken yazıyorum..
Bir sevda sarhoşluğu var ruhumu saran, Yazılmış, oynanmış bir hikayenin adı Yorgun yolcuyum, satırlar yüreğimde kaldı. Terk edileli beri muhabbet dergahından Kalabalık şehirlerin yalnız adamıdır şu yolcu
Duraksız dır , güzergahlar. Bulursam yol kenarında salaş bir çaycı, Doldur derim hemen doldur ilacı. Karışır düşüncelerime buğulanan bardak Karıştırdıkça uzar yol, bir yanım hep uzak.
En deli düşüncelere bırakırım geceleri Ardım sıra gelen gölgeler Bırakın şu yolcunun peşini Mahşere kaldı en büyük gitmeler.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
YOLCU şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
YOLCU şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Tebrik ederim