Uçurum !Yitirilmiş bunca yılın izlerini taşıdıkça Bomboştu kareleri harabeye dönerken Baharları kışa dönüştü ruhum üşüdükçe Savurdukça savruldum, poyraz yeli estikçe Tutunacak dalım yoktu, uzatsam ellerimi Düşe kalka sürünürken, dizlerimin üstünde Feryadım figan oldu, sessizliğin kuytusunda Soluksuz nefesimde zerre nebze kalmazken Haykırdım dağa taşa hiç duymadı sesimi Uçurum kenarında, buluverdim kendimi Tesellim oluver dedim, anlamadı derdimi İmtihanım zorluydu, bulamadım çözümü Kafamda binbir soru kurcalarken beynimi Artı ve eksileri, düzensizdi hesaplarken Çaresizlik duvarları yüklendikçe üzerime Altından kalkamadım, tüm gücüyle bastırırken Hayat acımasız olsa da, açmalıydım gözümü Eğik düşüremezdi gün görmemiş yüzümü Dimdik ayakta durup, dinletmeliydim sözümü Son çarem olamazdı, dibi görünmeyen uçurum ! Nesrin Önem Demir 21 02 2016 |