YİTİRDİGİ İKİ BÜYÜK ÇINARI VARDI
Yollara dalıp ,
Kapılara bakmasın gözlerin Gidenler gitti Melegim! Dönemezler geri, Yansan da kavrulsan da Kiyametler kopsada ruhunda Göç edenler duymazlar seni Şöyle bir baktım kara gözlerine, Asalet dolu, masun bakışlar vardı eskiden, Şimdi göz pınarların olmuş kan kırmızı, Göz çukurların inci tanesi damlalarla dolu, Yitirdiği iki büyük çınarı vardı. Sönmeyecek ateşin adıydı onlar Biri anaydı,diğeri baba ,ikiside ataydı, Candılar toprak sardı bedenlerini, Duvarda asılı duran, cansız resim den, Başka, Ölünceye kadar unutulmayacak, İsimleri kaldı. Yıldız Özan |