Tadı kalmadı sensiz lokmalar bütün bütün
Gözetler annem gece uyku yok gözlerinde
İçim yakar-kavurur sigaramda ki tütün
Geçmez oluyor adın babamın sözlerinde.

Neredesin çıkıp gel, vuslat bizi ayırır
Sabır kalmadı artık bıçak kemik sıyırır




Dilim damağım kurur durmaz adın heceler.
Gecenin uzunluğu susuzluğa derman mı?
Bu yoldan gelip geçti benim gibi niceler.
Bu dil dökmeler sana ufak çaplı ferman mı?

Neredesin çıkıp gel, vuslat bizi ayırır
Sabır kalmadı artık bıçak kemik sıyırır




İçimin kuyuları taş atma çok derindir
Güneş ısıtır sanma, gölgeler çok serindir
Odamın baş köşesi hâlen senin yerindir
Kalbimi çalamaz kimse inan bana senindir

Neredesin çıkıp gel, vuslat bizi ayırır
Sabır kalmadı artık bıçak kemik sıyırır





Yüreğimin közünü gel etme sen dağlama
Senden uzak kalamam bunu sakın sağlama
Gidipte bir vefasıza baş eğip bel bağlama
Sonra dizlerin dövüp ağıtlarla ağlama

Neredesin çıkıp gel, vuslat bizi ayırır
Sabır kalmadı artık bıçak kemik sıyırır




Newâ