İnsanoğlu Denen Ölümlü VarlıkEmek, sevgi nedir? bilmeyenler İnsanlığı sorgular olmuş Din, iman nedir? bilmeyip Kapısından geçmeyenler Çıkar ve menfaatler için Savunucusu, sempatizanı olmuş Benlikler de sermaye varsa yoksa Bir avuç fani dünya nimetlerini Sarıp sarmalamak olmuş Dönüp bakabilselerdi aynada ki İnsanlıktan çıkmış yalancı suretlerine Ayna ayna iken çatlardı utancından Bu biçare hastalığın pençesinden Nice insanoğlu geldi de geçti Ama hiç biri beraberinde götüremedi Dünya malı dünya da kaldı Bedenler Sin’la vuslata ererken Ama kimin umrumda, Dünya malı dünya da kalır Yeter ki sen sırtlayıp götürdükleri Meşru kazancı görme, bilme! Dokunma, fark etme, ses çıkarma! Halbuki bu hayatta iken, İnsanoğlu denen ölümlü varlık Gönül gözüyle bakmasını bilip Heybelerinde barındıra bilselerdi İnsanlık kokan bir parça iyilikle Bir arşın beyaz bez parçasını Gün gelip de kapıyı çaldığında Ölüm denen garip varlık Sahiptiler en büyük servete Ba’s denen ebedi hayatta 12.02.2016 Ankara P.ÇETİN |
Şiirin yüce duygusu çaba gerektirir.
Dünyayı Şiir Kurtaracak!
Beğendim…
....................................... Saygı ve Selamlar...