Adam gibi adam can babam, Ruhumu ele geçirdi dertler yumağı, Geceler, sabah olmak bilmiyor, Ayaklarıma parangalar, Ellerime kelepçeler vurup Dibi görünmeyen karanlık, kör kuyulara attı! Bu yüzden Bitap düştü yüreğim, gönlüm.. Yaşarken nefessiz kaldım!
Saat gecenin kaçı, bilmiyorum Sigaranın birini söndürüp, birini yakıyorum! Yüreğim kan ağlıyor..!
Bir zamanlar Sevgi ateşinde demlenip yanıp kavrulan, Yanıp kavruldukça, Burcu burcu insanlık kokup Gözlere ışıl ışıl ışıklar saçan, Yanaklar da gonca gonca güller açtıran, Sevgi pıtırcığı, Yüreğim, gönlüm var ya Şimdiler de Suskun bülbüllere döndü !
Kan çanağı gözlerimden akan, Kanlı gözyaşları, Yüreğimin ta içine akıyor da Artık bana mısın? demiyor... Sadece, Her geçen gün biraz daha biraz daha, İçin için eriyip yok oluyor!
Biliyor musun ? Devasa, ulu çınar, Gönül gözü açık vicdanlı, merhametli yüreğini, Dürüstlük timsali uslanmaz gönlünü Gözü kara, üzüm karası gözlerini, ........................... alan bu bi çare evladın, Dönülmez yollara gittin gideli Yad eller de Kimsesiz, boynu bükük kaldı..
Gittiğin dönülmez yollardan, dön gel! Gel de Nefessiz kalan nefesime, nefes! Sesiz çığlıklarıma, ses! Yaşarken ölen canıma, can ol! Ol da sevginle, İliklerine kadar donan yüreğimi, ısıt! ............................................... desem Gelir misin ? Söyle Bana söyle! Canımdan Öte Can babam! Kızın seni çok özlüyor Bilesin!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
BABAMA MEKTUP şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
BABAMA MEKTUP şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.