Hasretin Şarkı Yokluğun Şiir Oldu
Gece suskun
İçimde karma karışık duygular Nefesimi kesen bir sevdaydı bu Ne zaman kalemi elime alsam Hep seni anlattı Hep sana yazdı Bilemezdi bir gün bitip tükeneceğini Kalp kederli ve yorgun Gözlerinin kahvesi kadar Hüzünlü bakışlar kuşatıyor etrafımı Üzerime yıkılan duvarların Enkazında tuzla buz oluyorum Avuçlarımda tutuyorum yüreğimi Ha öldü ha ölecek Zaman gittiğin anda durdu Tutulmamış sözlerin Arkasında saklı aşk Düşler kabuslara teslim Çığlık çığlığa can çekişiyor Zulamda saklıyorum Ağır yaralı gülüşleri Bu son çırpınışlarım Aşkın bedelini an be an ödedim Hasretin şarkı, yokluğun şiir oldu An oldu karlı dağların zirvesinde Buz kesti ellerim An oldu kor ateşlerde Yanıp kavruldu bedenim Şimdi sözün bittiği yerdeyim Hükmü verdi yüreğim Kırıldı kalemim Adının geçtiği tüm mısralar Gözyaşlarımla silindi Sana yazdığım şiir yarım kaldı. Hacer Erkek |
selam ve saygılarımla..