BELKİ SEBEP SENDİN
Bak Şimdi Geldim Yolun Sonuna.
Şimdi Daha İyi Anlıyorum Neden Gittiğini.
Mutlu Bir Sonla Bitmedi Hayattım.
Hep Acı Ve Hüsranla Doluydu Yarınlarım.
Beklediklerim, Hayal ettiklerim Hep Yarıda Kaldı.
Sen Varken Dayanma Gücüm Vardı.
İsyanım Yoktu, Yarınlardan Umudumu Kesmemiştim.
Şimdi Sende Yoksun, Yarı Çıplak Kaldı Bedenim.
Yaralar Kabuk Bağlamaz Oldu.
Sen Gitmeseydin Şayet
Yanmazdı,Acı İle Kıvranmazdı Yüreğim.
Belkide Sebep Sendin, Gidişindi.
Sen Kalsaydın Sonum Yanlızlık Olmayacaktı.
Bedenim Acı kokmazdı,Ruhum Depresyon Yaşamazdı.
Yarınlarımız Mutlu, Umutlu,Sevinçli Olurdu.
Sen Gittin, Bende Terk Ettim Şehrin Sokaklarını.
Yanlızlığın Eseri Oldu Düşlediklerim.
Ve Ayrıldım,Seni Benden Alan Sokaklardan.
Yazan: Sinan TOKER
’maHkum QitariSt’