Küskünüm Sana İstanbul
İstemeden gözlerim yine sana daldı
İstanbul.... Hayra yormadığım rüyaydın Oda çok gerilerde kaldı Yedi tepeydin içine sığdıramadın beni Un ufak ettin hayallerimi Doya doya yaşayamadım sende seni Müebbet yedim yedikule zindanlarında Boğaz köprüsünde sallandı hep aşk Ortaköy de gün batımını görmeden Duygularımı prangaladın Küskünüm sana İstanbul beni sende saklayamadın. Yolum yine sana çıkıyor Yine gururumu ezip geçiyorum Aldıklarını istemeye geliyorum Son şansla... Son şansla çalıyorum kapını Bana geri ver arkamda bıraktıklarımı Küskünüm sana İstanbul Beykoz sarıyer trabya Aceleye geldi Bulamadım aşkımı oralarda Bakırköy kapalı çarşı eminönü Benden intikam almışsın gözlerim bakar kördü Sokak çocukları gibi Köprü altlarında geziniyorum Uzaktan bir roman kızı gülümsüyor Eyvallah diyorum. Geldiğim gün senden gideceğimi biliyorum Öyle çok maneviyat aldın ki benden Hesabını yapamıyorum Bir canım birde aklım kalmıştı Onuda al... Al senin olsun diyorum Küskünüm sana istanbul Bir kadeh daha kırmaya geliyorum Topkapı ayvansaray şimdi şehremenideyim Bir kaç sokak kaldı aramadığım Sevdiğimi bulacağıma kararlıyım Yetiyorsa gücün gel al elimden Bu sefer seni umursamayacağım Kızkulesinden son defa seyredeceğim seni Son gün batımı isyanlarımı haykıracağım Avaz avaz... Kumkapıda çekeceğim kandilin ipini Boş kadehimi kaldıracağım şerefine Boş rüyaların perdelerini kapatacağım usulca Küskünüm sana İstanbul Beni anlasanda anlamasanda Gamze YAĞMUR 05/02/2016 |
senle tanışmadan evvel özgün duygularım vardı
yüreğimde kıpırdardı bir şeyler her an
her şeyi unutturdun bana istanbul
aldın başka alemlere götürdün
İstanbul ben seni sanmıştım sevdam
oysa sen ettin bana hayatı zından
ya sen beni anlamadın
yahutta ben sana kendimi anlatamadım
buda benim İstanbul şiirim okursan memnun kalırım
süperdin
bayramın kutlu olsun
berhudar ol