DUR GİTME
DUR GİTME
Sabahın kör kurşunu Vurur hayallerimi, Öğlen musallaya uzanır, Kızıllığı görmeden, İçime batan güneşin Kemiği kırılır. Gene sende akşam olur. Devrilen gölgeler içinde. Ağrısını taşıdığım Bu köhne şehrin duvarlarında, Gidişin değer tenime, Akşamdan evvel. Bu yüzden gitme ne olur ? Sen gidersen ben biterim… İnce bir sancıyla dökülür şarkılarım sazıma. Şarkılar ki bilirsin… Gebedir yüce sevdalara. Üşümeye yüz tutarım Nefesinin uzağında, Sütten kesilmiş bir dil olurum yokluğunda, Üstümde gök kubbe, Altımda toprak kaskatı kesilir. Bu beden kimliksiz kalır ardından…! Müşteba Güneş |
ölüm kararımı verebilirsin, yalnız beni ölümle tehdit etme,
çünkü ölümden korktuğum yok". .................Petronius
....................................................... Saygı ve Selamlar...