Bu şiirimle gerçek bir hayat hikayesini anlatma gayreti içinde bulundum, İnsanların okunup ailelerine sımsıkı sarilmaları için, acı ama gerçek bir hayatı ele aldım, Okuyup beğenenlere teşekkür ediyorum... Alaycı yorum yapılmasın lütfen.

ACEMİ BİR ANNE OLMAK İSTEDİM
Ben küçük bir çocuktum,yaşlıydı gözlerim.
Gülmek nasip olmadı bana,erken düştüm gurbete,
Küçük yaşta kaybetmiştim,annemi babamı,
Beni büyüten ihtiyar,eli ayağı titreyen nenemdi,
Evin tek çocuğuydu bu küçük bedenim.
Abi’ye hasret,abla’ya özlem,kardeşe ise yanıktı yüreğim.
Anlayacağınız yenik başladım hayatta...
Çocukluğum yoksul,garip ve birazda acıyla geçti.
Sağolsun garip nenem çok seviyordu beni,
Ne zaman baksa bana gözleri dolardı,ağlardı,
Ben sorduğumda ’neden ağlıyorsun nenem’ dediğimde,
’Mutluluktan’ derdi garip nenem.
Ama ben biliyordum, mutluluk gözyaşları değildi,
Üzülürüm diye yalan söylerdi bana...
Büyüdüm şimdi,koca bir filiz oldum,
Dallarım kırık izler taşır,küçüklükten geliyordu ağır yüküm.
Yaralarımı hep taze tuttum,olur da unutur gönül kırarım diye.
Çünkü benim gönlüm kırıktı,acılıydı gözlerim,
Dedim ya büyüdüm artık,niyetim mutlu bir yuva kurmaktı.
Çocuklarım olsun,bütün özlem duyduklarımı,onlarla yaşayayım.
Acemi bir anne olmak istedim, küçüklüğümün hayaliydi,
Çok şükür Yaradan güldü yüzeme,
Genç yaşıyımda evlendim,
Bir yuva kurabildim sevdiğimle,
Pek mutlu değildim ama seviyordum eşimi,
Mutluluğuma küçüklüğüm sebep oluyordu,
İki çocuğum oldu,ama öldüler,acıma acı kattılar,
Çocuklarım olsun istedim,doğarken ölsünler diye değildi,
Ben acemi anne olmak istedim,acılı anne değildi hayalim...
Yine de pes etmedim savaştım hayatla, Yenildim,
Eşim terk etti, çekip gitti benden,bükmedim yine de belimi,
Çünkü benim bir davam var hayatla,pes etmem..
Davacıyım Allah’ım ben bu hayattan...
Sadece acemi bir anne olmak istedim...
Yazan:Sinan TOKER
Yazıldığı Tarih:25/01/2016(16:00)/ELAZIĞ