Kaybolan Kadınlar
Güzel kadınlar, erkeklerini saçlarından terk eylediler
Bütün vücut gürültüleriyle yaktılar sadakati Anahtarları nereye koyduklarını unuttular Saçları kanayan kadınlar, aklımız parmaklıklarından sızdılar Taş taşıdılar içimize darmadağın uykularda Keserek bileklerini, kopuk ellerini dolaştırdılar sokaklarda Unutmakla hatırlamak arasındaki anılardan tükürdüler kendilerini Dikenlerini şaha kaldırıp toprağa sapladılar Sularında boğdular balıkları Kadınlar merhametlerini kana dönüştüren gece oldular Bir gece tanrıyla peygamber arasına girip tükettiler şiddeti Göz içlerine çiçek koyup, gözyaşı sızdırdılar Onlar kayboldukça soydular ruhlarını, kendi suretlerinden Tırnaklarını parmaklarından döküp girdiler mezarlarına Ve biz Adımızı unutan kadınlardan kurşuna dizildik |