Yenilensin RuhumDinmiyor öfkeleri bu zifiri gecelerin Pamuk ipliğiyle bağlıyken umutlar Saklanır köşe bucak karanlığına Gölgeledikçe huzursuz bahtında Şimdi sadece hayalken mutluluklar Dünya çarkın ucunda döndürürken Katlanabilir misin diye sormadan İçlenirken ruhun farkına bile varmaz Bakmazken yüzüme gözün ucuyla Kaderin cilvesiydi bu sınayan Tartar gibiydi terazisiyle Ağır yükünü taşıttı omzuma İki büklüm kamburdu beli Dizlerinin dermanını kesti Anladım ki bu sadece testti Nereye gidiyordu bu yolun sonu İşkenceye dönerken bedeninde Darmadağın viraneye çevirdikçe Daha yaşatmadı fukara gönlünü Yaprak arasında kuruttu goncayken Doğ güneş tüm ferin değsin derinliğe Isıt buz kesen bu kalbimin kafesini Güçsüz bırakma, ver yine öz güvenimi Bağışla mucizeni dirilsin yaşayan ölü Taşırt akan suları, doldursun kurak gölü Yenilensin ruhum, yeniden kur düzenimi Nesrin Önem Demir 27 01 2016 |