GÜLLERDE SOLAR GÜLÜM
Farkındamısın bilmiyorum ama
sensizlik değil içimi yakıp yakıp kavuran, Umarsızca tavırlar sergileyen, dünyayı sadece kendi etrafında dönüyor zanneden sensin sen. Sen kimsin nesin be, Dönde bir bak geçmişine, hayatındır seni terk eden. Hint kumaşları bile, artık her yerde bulunurken, Paha biçilmez bir tablomusun, yoksa biçilmez kaftanmısın sen. Kaf dağının ardındaki zümrüdü ankamıydınki eşi benzeri görülmeyen, Yüce dağların üzerinde bile kara bulutlar dolanırken, Gece güneşimiydin ki hiç bir zaman görülmeyen sen. Güller bile zamanı geldiğinde solar, Bilmelisinki her mevsim değil ilkbahar, Unutma ki her gece binlerce yıldız kayar. Sensizlik değil gülüm bana vefasızlığın koyar, Terk edipte giden yinede sen. Canımı yaktığını zannetme sakın, banada vuslat elbette yakın, Seni seviyorum diyenlerden sakın, istersen şöyle bir etrafına bakın, Unutmaki ey fani, ölüm bize Şah damarımızdan yakın. Vicdanının hesabını verecek olan sen.... 20.01.2016 ESİN ÖZTÜRK |