El beni
*
İnsanlığa adım adım koşarken Taşa tuttu yere vurdu el beni Hürmet edip saygım ile yaşarken Elimi tutmadan kırdı el beni. * Ner de ova bulsam bir tohum ektim Nice bahçelere nice gül diktim Ne fazla yerdedim ne içe çektim El’e batan diken gördü el beni * Bir dalın dibine bir yuva kurdum Alemi gözümde hep hoşnut gördüm Selam almasam da ben selam verdim Hakir görüp gamla yordu el beni * İki çif laf etsem yerinden derken Ağır ağır usul yavaş söylerken Ağzımı açmadan çok şükür derken Göz yaşımla sele sürdü el beni * Leyla’yım yükümü dertle doldurdum Yere düşen görsem tuttum kaldırdım Güler yüz gösterdim kime bildirdim Şuçlu olmasam da yerdi el beni * Leylican & Leyla Yıldırım. |