kırıldım
kırıldım yine
bu kaçıncı kırılışım böyle öyle sert öyle haşin hareket edince yıpranıyor nazik bedenim bak dayanamıyor işte oysa dudakların teması ne hoştu ağzımın kenarına değdiğinde içim titrerdi hep sen farketmezdin bile aldırmazdım yine de ardından dolayınca parmaklarını ince belime bilirsin utanırdım eskiden de sıcak basardı gözlerini dikince bedenime ’tavşan kanı’ derdin hep bakıp da içimdeki çayın rengine Sezer Ergör Cülcüloğlu |