Sevdim
hep sevdim,
en amansız karanlığında yaşamın en diplerinde yalnızlığımın, penceremden yüzüme gülen günün ilk ışınlarını havada sürüyle uçan kuşların süzülüşlerini, alıp gidişini sevdim bir müziğin beni benden yeniden başlayışları bittiği yerden, tattığım ilk yeşil eriği sevdim örneğin tuza bandırıp yerken yüzümü ekşiten, ya da ayvanın kekremsi tadını yutkunurken, simitçiyi sevdim çocuk elleriyle simitlerini özenle dizen, sonra seni sevdim artık sevemem dediğim yerden bitti sanırken her şey, sevmelerim katlandı yeniden Sezer Ergör 8/12/2018 |
ey düşünce
ey ses
her şey senin . . .
senin tanıyan gözlerinin
tanımlayan sözlerinin
biçimlendiren ellerinin.
Takdir sevgi ve saygılarımla.