kim bilir bugün
kaç ölünün ayağına bant sarıldı kimliksiz
adını yazdığım kavak dalları gibi
insanlar uğultusuz orman
bu kadar gürültünün içinde sessiz
gidiyorlar zamansız birden-bire
nerden bilecek hangi sevdanın gövdesine yapıştığını
morg bekçisinden tütününe ateş isteyen hemşire



kim bilir bugün
hangi evsiz kendi savaşlarına yenildi içsel yolculuğunda
kaç şehir üstüne yıkıldı kaç tren geçti üstünden
zemheri soğuk zemheri yangın yeri zemheri talan
birer birer tükenirken ömür boyu yolluğu
bir dirhem bakış bile kalmamış menekşe gözlüsünden



kim bilir bu dem
hangi deli dünyanın en derin sözünü söylüyor denize
geceye geç kalmış martı misali
güveni kalmamış kimseye sımsıkı tutmuş aklı ellerinde
ilerde ışıklar yanıyor ilerde ışıklar sönüyor
tek cümle kalmış hayatından ezberinde



kim bilir şu an’lar
beton ötesi mekanlarda kaç kişi birbirini anlar
kaç kişi feryadındadır em’siz yaranın
kaç kişi yüzüne tükürüyordur paranın




kim bilir
dost resimlerini kesenler de vardır siyah beyaz zamanı albümlerden
belki kimileri,eski sevda dörtlükleri okuyordur saatli maarif takvimlerden
biliyor musun bir yetimin yüksek dalgadan çığlığıyım şu an
geceye belki yanık bir türkü çıkar diye, bir umudum senden














kasım