GÖZLERİNLE SULARSIN TOPRAĞIMI
Sensiz vakitlerin
Seni bekleyen yollarına gebeyim bu aralar Gecenin rahminde Kanlı bir düşük oluyor kelimeler dilimde Yetim bir özlem daha doğmadan ölüyor o anda Ve her sabah bir teneşire yatan hüznümü Yıkarım nurlu gözyaşımla yalnızlığımı Daha doğmamış Çocukların gözlerine yakıştırırım gülüşünü Saçlarını bir rüzgarda esen ekin tarlalarına benzetirim Sanki sonbaharın sarısını tararım ellerimle Kanlı bir gömleğin sol yanından Seni söküp ellerimin arasına alasım gelir Göğsümün sırat köprüsünden geçerken Ah nasılda geçiyor hayat Gündüzü öldürsem gece üstüme başıma bulaşıyor Çaresi yok Sürgüne düşmüş iki gözüm Şimdi gurbet akşamların yağmurları bana düşer Yangınlarımı yıkar yüzümde Ve o zaman Parmaklarımın arasında kül rengi bir efkar başlar Tütünlere sararım adını Demlenirsin o an içimde demli bir çayın renginde Sen beni unutsanda ben gözlerinin hatırına Dağınık bir yalnızlığın arasından Seni yinede tebessümle severim Avucumda korkularımın namlusu Her gece üstüme çevrilir Yoksun ama Bir kurşun kadar yakınsın kirpiklerimin arasında Hadi gözlerinle vurda Bitsin acılar ülkesindeki saltanatım Vurda rüyalarının en güzel yerinde mezarım olsun Beni özledikçe sularsın belki gözlerinle toprağımı Ayhan’ca Cümleler Ayhan Akdeniz |