Seni tanıdığım gün karanlıklar son buldu
Geceyi aydınlığa seninle taşıyorum
Kavrulduğum ateşler yandı bitti kül oldu
Bin bir huzur içinde hayatı yaşıyorum


Yedisinden yetmişe duysunlar herkes bilsin
Gelecek olan cefa ister dört yandan gelsin
Ruhum azap çekerken cennetten gelen yelsin
Tepeleri düz ettim dağları deşiyorum.


Karanlık ıssız yerler mekânımdı gelmezdim
Ağlamak kaderimdi gülmek nedir bilmezdim
Yaşamaktan bıkardım istesem de ölmezdim
Şimdi gülüp oynayan ben miyim şaşıyorum.


Dost diye bildiklerim hepsi birer çıyandı
Fırsat bulduklarında cana mala kıyandı
Kınında durmaz bıçak kemiğime dayandı
Geçmişe sünger çektim yarına koşuyorum.


Hüseyin’i sevenden aldığım cesaretten
Kopardım benliğimi kurtuldum esaretten
O yar yanımda korkmam ahirimden ahretten
Çağlayan su misali bentleri aşıyorum.

Hüseyin ZARAR
16/01/2016