Gündüzlerim zindandır gecelerim bir kabus
Yıldızları üstüme örtünüp saramadım
Dört yanım dikenli tel ben müebbete mapus
Gurbet meskenim oldu sılaya varamadım.


Vuslat sancısı daim, sancının dermanı yok
Sultanın hekimlere okunur fermanı yok
Ekilen biçilecek, ekinin harmanı yok
Eken kim, biçilen ne? Bir akıl soramadım.


Ayağımda prangalar kelepçe ellerimde
Notalar düğümlendi sazımın tellerinde
Haykıramadığım söz kilitli dillerimde
Ahraz oldum derdimi söyleyip duramadım


Esaret zincirleri tüm bedenimi sardı
Canım dediğim dostlar iyi günümde vardı
Beklediğim vuslat ki o kaf dağının ardı
Hayalde düşte olsa aklımı yoramadım.


Bile bile aldandım dilimi yuttum, sustum
Tatlı dili dışarı; zehri içime kustum
Zaptedilmez aslanken yattığım yere pustum
Keskin pusat elimde kuru dalı kıramadım


Dünya malı dünyada; ne mal ne mülk, gözüm yok
Takatim hiç kalmadı söyleyecek sözüm yok
Firari’yim arkamda bırakacak izim yok
Bâki olan hakkımı kullarda aramadım.

( FİRÂRİ )
Hüseyin ZARAR
29/12/2020