Meliha
Çaresiz boynunu öne bükerek
Zalim ile düştün yola Mihriban Gizlice derinden yaşı dökerek Kul oldun değersiz kula Meliha. Sustun konuşmadın yuttun dilini Bağladın açmadın iki elini Ağartın saçının her bir telini Yaranamadın hiç ele Meliha. Zehir ettiler hep yediğin aşı Vurdular başına laflarla taşı Titrek ellerinle başını kaşı Düşürdüler seni dile Meliha. Yatağın yorganın saplanan oktu Yüreğin yaralı acınsa çoktu Derdini dinleyen kimseler yoktu Savruldun bilinmez yele Meliha. Ana baba kardeş hepside yalan Acı hatıralar geriye kalan Firari’dir seni arayıp bulan Tut sana uzanan eli Meliha. (Firari) Hüseyin ZARAR |
Kutluyorum kaleminizi.........