İMANSIZ
İMANSIZ
Başkalarının hüznünü taşıyarak. Adressiz aşklara sığınmışız, Ay toprağına bulanmış gönlümüzle… Dizinden vurulmuş ömürlerin, Al gözlü güllerinden, dikenler dermişiz, Ayak uydurmuşuz bülbül figanına. Kendi yörüngesinde dönen, Saat yelkovanlarından düşürmüşüz, “Ney” üflediğimiz ebruli nefeslerimizi. Bakışlarımıza sakladığımız kış günahlarının, Şehvet tarlasında büyütmüşüz, Özlemlerimizi… Yakamızdan atamadığımız bir yığın vefasız anıyı, Kerpiçle sıvanan koynumuz da hiç etmişiz. Gün gelmiş Merhaba/sız olmuşuz, Gün gelmiş, Yar/sız… Ama…ne izansız olmuşuz, Ne imansız kalmışız, Tertemiz bir aşka sığınmışız ! M.Güneş |
Gün gelmiş, Yar/sız…
Ama…ne izansız olmuşuz,
Ne imansız kalmışız,
Tertemiz bir aşka sığınmışız !
Her zaman güzellikleri yazmanız dileğiyle kutladım hocam.saygıyla.