İncinirsin!..ah usuma sufle veren yaralı kuş! kalemi kim tutturuyor sana? dersin ki; "an" ın çirkin eklentilerine takılmak değil; aşkın sularında yalpalamak gerek bize! koyver gitsin nidası bir soluk etmeyen söze! sen ki kendin içre devinensin, can’ı canan bilen gönle semah ile… söz yetiştirmek değil seninkisi, söz içinde biz, biz içinde ummana gark olmak demez misin? ettiğin her kelamın ayrı ayrı bir manası mı olmalı? neyi bilirsin, bilmediğini mi? anlatmak için değil kendini anlamak için incinirsin! hidayet dal/can sokağı lambaları |