Tanık...Beni bu cinayete tanık yazdılar ellerimle vurmuş gibi anlattım... Komşudan bir Revolver alıp öbür komşumun kafasına dayayıp sıktım sayın komiserim... Gövdem merhabasız bir sabaha uyandı uyanalı komşularımı öldürmeyi planlıyorum Komşu komşunun Neyine muhtaçtır Neyzen Tevfik gibi... Beni bu şiir ağrısından doğurdu annem uzak kadınlar geçti sonra uzak şehirlerde bedenimden Beni bu şiir ağrısından vurdular sayın komiserim... Üstelik cima ertesi cinnet günleri koydum herşeyin adını ben Yetim bıraktılar düşümü Sonra öksüzlüğüm üşüdü... Yoruldum sonra doğruldum doğurulmuş olmaktan memnuniyetsiz ne çok aşk üstelik Durup dururken oldu bunlar... Yüzümü hüznümün arasına alıp seviştim ağızlarıyla. Kafam kadar yalnızdım ben Eskiden dokuz yüzlü hatlar vardı şimdi hepsi iki yüzlü Bu yüzden oldu herşey... Dahili hattan hariçi bedbahtlıklarımı arayıp sizin hepinizin anasını seveyim diye küfretmedim ben Bildiğiniz s.k.y.m dedim sayın komiserim Sevmek dediğin küfür gibidir bazen Ben üzüm değilim ki ezildikçe içim şaraba döneyim... Üstelik İçimdeki cinnetin dili bile yok kimi sevsem aynı küfrün ardına saklanıyor kim beni sevse aynı küfür ağzıma dolanıyor... Diyeceklerim bu kadar sayın komiserim sadece şu sıralar ellerimi azat ettim kimi severse artık Sonrası hep aynı nasılsa... Şimdi derdest edilmeden serbest bırakılma mı talep ediyorum Ben ne çocukları ne babaları ne anaları öldürdüm Beni sadece tanık yazdılar bu cinayete... |
iyi şiir.