ÜŞÜYORUM GECELERİAnneciğim üşüyorum geceleri kuruyor ağzım ve dilim bir yere tutunmak istiyorum boşlukta kalıyor elim uçuyor vücudumun her yeri Anneciğim üşüyorum geceleri alnımda ter boncuk boncuk camlarda cılız titrek gölgeler beni çağırıyor yolculuk bilemiyorum gideceğim yeri Anneciğim üşüyorum geceleri her yerde sinsi sessizlik çatıda bir tıkırtı bir ayak sesi bu ne son, ne de ilk kasırga savuruyor gibi evleri Anneciğim üşüyorum geceleri anlatacak ne de çok öyküm var mevsimler değişiyor durmadan yine gelir mi bahar özlüyorum, o eski güzel günleri! (Ankara, 17.12.2015) ----------------------------------------- (*) Merhum Fazıl Hüsnü Dağlarca’yı rahmetle anıyorum. /A.R.A |