SÜRGÜNÜZ HAYATA
Ortağı olduğumuz karanlık geceler sürgünüyüz her birimiz.
Mutluluğa ramak kala viraj dönüşü kazazedeyiz. Hiç olmaya meyletmiş iççekişler takip ediyor ardımızı... Adımız yok. Adımlar çok serseri... Kimi zaman ölüm kokuyor burun direğimde... Direnişlerime sığınıyorum... Sebepler kor olur yakar ciğerparemi. Küllerimden doğmak ve ateş olmak istemim gereğiyse... Sarılıyorum inançlarıma, inanmadıklarım küf rengi. Yazılamayacak hisler, yazılanlardan hesap sorsun... Sırat köprüsünde uçan bir kartal görürse... Anılar çok ızdıraplı, bilesin... |