"Başkasına mesgul"den kendime musait yaratmam !

Hazanım;


un ufak oluyorum kapının kıyısında
öylece mahsun bir ayrılığı takmışım omzuma .


üzerim perperişan...

gözümde yılların sefil seli...

bir deli gibi titriyorum


isyan ediyorum bu asaletiyle zehirleyen yalan dünyaya ...




hazanım;


batıramadığım her güneş yapışmış sonbaharlarına
sevmek saçlarından ötede hiç bilinmedik bir muamma.


dimdik başın,

oysa ne çok acıttı etimi bu haşlayan fırtınalar
ve vebali içimde doğmadan öldürülmüş bir bebeğin

öleyim,sebebim ol benim !




bir göbek bağı kadar yakındın oysa ki
silüeti silinmeye yakın ne çok gölgen kalmış şiirlerimin arasında ...

ben, böyle yarım yamalak
kolum, dalım bin parça ...


biraz kokun örtülü üstüme ,
biraz saklıma sinen sensizlik.

ve son sigaram kuruyan iki dudak mesafesinde
hasretin beni kasıtla dünyaya küstüren

ömrüm bir aşkın son arefesinde ...




hazanım ;

ilişme yaralarıma !
sığmıyorum bu yere batası otuzlu yaşlarıma ...


kıymık kıymık batıyor içerime bu sancılı ayrılık
topal bir sevdayı ne diye sürüyorum ardım sıra ?

düşmanlığım, alnıma bir sülük gibi yapışmış bu fermana
geri ver hayallerimin türküsünü,
benden başkasına anlatma bu hikayenin yana yana öldüren öyküsünü ...



hazanım ;


dört duvar eşgali altında sitemlerim
adı bela bu şeyin, adı ihanet, adı lanet...

yükü sırtımda toprağa emanet
yaşananlar bana miras...



hazanım;


dokunuyor yalnızlık cana

ne farkım kaldı bir günü mesken tutan kelebeklerden ?


ah acım,

belalı başım

otuz yaşım,,,

can yoldaşım ...



nasıl sığdı iki kaşın arasına bu cüzzamlı ayrılık
ve nasıl bende kala kaldı bir çiban gibi bu zehirli yalnızlık ...


hazanım ;

ceplerim hınca hınç acı dolu
kapaklanıyorum kapının kıyısına öylesine sefil
gözünden gözüme değmiyor bir fiske merhamet
dizlerimde derin yara sana gelişlerim
ve gidesi yok adımlarımın sana getiren yoldan geriye ...



hazanım ;

aklımda taze ihanetin
cümle batağa batmış endişem

kemiklerimden diranen cinayetler dökülüyor
toprağı yırtıyor öfkemden baskın sevdam
ne vardı diyorum yaşarken öldürecek
ne vardı ,

bir böcek gibi üstüne basıp ölüme imrendirecek ...



el ayak çekilmiş
tenhamda uslu bir sessizlik ,
son umut, son sigara ,son direniş
bağırsam kulağına sağır yaram ağır ...



hazanım ;
tükendim işte
sana iliklerimdem sökülerek
cehennemi delirtecek bir çığlık olsun susuşlarım
aklından hç çıkmasın böyle boynu bükük yakarışlarım ...








Gülşah Gayret / Tekirdağ