Ah be kardeşim,
Ben..
Hangisini,neyi anlatayım..
Bilmemki..
Nerden tutup,neresinden başlayayım.
**
Desem ki..
Şu Avrupa´nın göbeğinde..
Sözde..
Medeniyetin beşiğinde..! !
Bazen bende..
İnanamıyorum yaşadıklarıma, gördüklerime
**
Bir bebek gördüm...
Pancar gibi kızarmış,yırtınırcasına ağlayan,
Per perişan, bir çocuk arabasında..
Berlin´in o meşhur metro istasyonunda,
Herşeyin aleni yapıldığı ,uyuşturucu pazarında
O kan çanağı gözleriyle.
"Kurtarın beni" dercesine,yalvararak bakan,
**
Yanı başında, dilenen..
Zavallının, madde bağımlısı,
O günahkar, annesi.
Bir başka köşede..
Avını bekleyen atmaca gibi,
Vicdan yoksunu,zehir taciri..
**
Anne..
Çocuğunun mamasından önce.
Ne edip edip alacak, o kahrolası zehiri
Ve batıracak..bininci,onbininci kere..
Kadere isyan edercesine,
O laletli iğneyi.
Ne yazıkki,
Tutunabilmek için hayata,
Yok...
Yok o kader vurgununun başka çaresi..!
**
Dudaklar kavrulmuş..
Gelmiş yine,o davetsiz misafiri.
Tiril tiril titriyor,her bir yanı...
Bebek ağlıyor...bebek aç,bebek susuz..
Anne çırpınıyor,anne kahroluyor.
Anne perişan,anne çaresiz, anne mutsuz..
**
Bizlerin elinden gelense.
Sadece ve sadece..
Acımaklı gözlerle bakmak hallerine..!
Varsa cebimizde üçbes kuruş,atmak önlerine..!


Mahmut M. Özdemir