Karanlığın anlından öpecek aydınlık
Elbet bir gün
Kör karanlığın anlından öpecek aydınlık Zehir kokmadan esecek rüzgar Yurdumun dağlarından Tank’ın top’un dövmediği Çimenler yeşil örtüye boyanacak Çocuklar top koşturucak çayırlarında O güzelim köylerin Mermilerden korkmadan Koyun sürüleri yayılacak yamaçlarına Karlı dağların Çobanlar kaval çalacak keyifli,keyifli Kuzular meleşicek tatlı tatlı Berivan’lar süt sağacak tatlı bir telaş ile Elbet bir gün Kör karanlığın anlından öpecek aydınlık Viran olmuş eller şenlenecek Bacaları tütecek o uzak köylerin Korku bitecek yurdumun insanından Dar ağacında asılmayacak fidanlar Büyütülüp katl edilmeyecek çocuklar Yaşlı bir garibin yüzünü postal ezmeyecek Dipçik resim çizmeyecek bir kadının yanağına Bir ana ölüme uğurlamayacak çocuğunu Kapıdan dışarı adım attığında Düğünler kurulacak kırlarına O güzelim köylerin Ayşe’nin kınasını yakacak anası Kuşağını besmele çekerek bağlayacak abisi Ve Ahmet erecek muradına Ölmeden Elbet bir gün Karanlığın anlından öpecek aydınlık Eylül’ler hep korkusuz geçek yurdumun çoğrafyasında M,Kılıçel |
kalemin daim olsun efendim yürekten kutluyorum
çok güzel dizelerdi bir solukta okudum kaleminizin
mürekkebi hiç kurumasın saygılar diliyorum tüm şiir
seven yürekler