GÜLŞEN SEVDASINDA
GÜLŞEN SEVDASINDA
Ömür akıp geçer, bitmez çileler Hasretin ateşi sönmedi gitti Yâri düşlemekle geçti seneler Yaban ele beni, bir güzel attı. Kâh güldüm, ağladım gurbet ilinde Bazen gül bağladım bülbül dilinde Yâre kavuşmanın düşsel balında Her gün felek acı, zakkum dağıttı. Hasretle yaşamak, hep böyle sensiz Gönül ateşiyle yanmak nedensiz Sensizlik bağında kalmak yârensiz Aşkın şiirinde sözler ağlattı Bir gün yaşıyorum, bir gün ölüyüm Bu sevdanın sönmez, közü külüyüm Bilmem artık hangi bülbül gülüyüm Gülşen sevdasında diken kanattı. İsyan etsem neye, ne faydası var Aşkı yaşamadan soldu ilkbahar Vuslatın narında yanmak bu kadar Ömrümü gazeller, dertler kuşattı. GÜLŞEN ŞENDERİN. |