BATAN GÜNEŞİN ALTINDAYorgundur sesleri gün batımlarının Güneş bile ağlar ufuğun sonuna yaklaştıkça Mahzundur yapayalnız ve kimsesiz Karanlık çöktükçe çöker Yeryüzünde de yalniz bırakılmış yürekler ağlar o vakit Hüzün sarar yaralı kalpleri Menekşeler solar kuşlar susar gölgeler kaçar Yalniz bir tiyatro gosterisi gibi olur hayat Monologlar ve diyaloglar arasinda trajedi Sesler kısılır duygular baskılanır zaman başkalaşır Yorgundur o kalpler harmanlar gibi atılmışcasına inlemekten Yorgunlardır bir günü daha anlamsizca heba etmekten Yorgunlardır hep gelecekmiş gibi umudu beklemekden Yorgundur gün batımı yorgunları gozlemekten AYHAN SARI |