EtmeBu dili dudağına zor ediyorsun; etme Yalnızlığı canıma yâr ediyorsun; etme Candan mı usandırdık terk-i diyâr eyledin Ki günümü geceye bir ediyorsun; etme Hasretinle leb-â leb doldurarak zamanı Cihânı bedenime dar ediyorsun; etme Ey gözleri ağyâra nazar eden efendim Sanki muhabbetimden ar ediyorsun; etme Zemheri ayazında ümidimin serâbı Benden uzak kalarak kâr ediyorsun; etme Kelâmına muhtacım çerâğındır ilacım Firkâtinle bağrımı kor ediyorsun; etme Pervaneden beterim yorganım oldu efkâr Gökyüzünü omzuma yer ediyorsun; etme Sen hancısın ben yolcu eşigine kabul et Asûmânda biçare hür ediyorsun; etme Aşığa yanmak gerek bırak nûrunla yansın Uykularda hasreti pir ediyorsun; etme Lisânım parça parça her zerremde cerihâ Bülbülün sinesini kör ediyorsun; etme Cemâlinden uzakta nasıl nefes alayım Gözlerime hicrânı kâr ediyorsun; etme Varlığımın değeri varlığından ibaret Yokluğunla nefesi zor ediyorsun; etme Sultanlar gedâsını nasıl biçâr bırakır Ki gölgeni gölgeme sır ediyorsun; etme ___________Makberî |