Yine akşam oldu hüzün çöktü mor tepelerden
Gereksiz bir lekeye takıntılı gözlerim
Çekildi günebakan çiceklerinden
Karanlık bir noktaya dalıp gitti
Hani şöyle dursaydı olmaz mıydı dedim içimden
Biraz daha yakın görünse akşam yıldızı
Uzaktan uzağa baktığım kuşlar gelip konsa avucuma
Felaketler ardı ardına gelirken

Sığ ve bir limandan
Siyahi bulutlara karışacak küllerim
Bir gün ellerinize düşeceğim o vakit
Korkmak mı haşa ölüm hepimiz için
Gel gör ki ayrılığı pay edemiyorum
Kanadı kırık bir fasıl geliyor aklıma
Sonra eşsiz bir bahçede uyanıyorum da
Kendime yediremiyorum

Dalıyorum maziye açılan boşluktan
Annemin leziz çorbasına ekşiyor limonlar
Sıcakca bir güğümden tütüyor akşamlar
Bense oyunlardan oyun seçme derdindeyim
Gözlerimi masada duran resme asıyorum
Hayal ettikçe yoruluyorum arkasından
Ellerimi çaresizce başıma götürüp
Anlıyorum ki aslında yaşamakmış zor olan

/Kürek çektim kurtulmak için bu limandan
Ne rüzgar izin verdi ne de ben istedim bunu candan/