sandal ağacının özündeki pırıltı yaprakları kokusu aşkı ödüllendirir tanrı’nın merhametine sığınan dağlar ellerimi okşayan serçeler bilir bana ait hiçbir şey yok
sende
bense şehrin bezgin gezgini uykuya uyanan gözlerimin dilencisi sokak sokak gölgeni aradığım ruhun amansız vaveylâsı rüzgârın boynunu kırmış gökdelenler kadar yıkıcı kederler yıldızlardan düşen ışık kelebekleri bilir
bir yokluktan bir yokluğa koşan hüznün kamburu acının haykırışlarını dizginleyen acı mavilik tüm bulutlar ve gök kandilleri şahit bitip tükenmeyen bir tutkunun yangını bu sözler karanlık dehlizlere çağlayan
işaretlenmiş ağaçlar kıyılmış odunlar gibi güneşten, topraktan uzak senden uzak, ölüm kılıcı kadar şahmeran tüm kuşları karanlık bir avluya gömmüş kader
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
UFKA UYANAN NEHİRLER şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
UFKA UYANAN NEHİRLER şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Giriş müthiş; mısralar üst üste okunacak kadar, hatta sindirmek için birkaç kez okunacak kadar güzel ve final vurucu...
Kelime hazinesinin zenginliğinin şiire verdiği tata bu şiir bir örnek olabilir. Anlatım zenginliğinin mimarı duygular ise mühendisi de -bence- sözcüklerin çokluğudur dağarcıkta.
Her şeyi ile şiir okumanın hazzıyla ayrılıyorum sayfadan.
Güzel şiirin tınlaması hoş.
Kalemin var olsun.
Tam puanla Beğendim.
_____________________ Saygı ve Selamlar..