Pencereden kayboluyor gün ışığı
Akşam pusa karışıyor yavaş yavaş
Hoyrat bir türkü söylüyor sanki rüzgar
Yalnızlığın ortasında şimdiden boşalan sokaklar

Köşe kahvede tiryakiler atışmakta
Sigara dumanlarına karışmakta sözler
Tartıya konsa hangisi ağır basar
Lakırtılar mı yoksa dumanlar mı ?

Karşı minareden başladı ezan sesi
Akşam ezanından hızlı hocanın nefesi
Şadırvanın çevresinde ak sakallı ihtiyarlar
Ellerinde pabuç ayaklarında nalın girdiler içeri

Şehrin üstünde dağda bulutlar uyuşuk
İyice çökse karanlık uyusak der gibi
İnsanlarda yorgun bu akşam vakti kadar
Hayatın kazanının göründükçe dibi

Dile gelmeyen duygularda bir kesiflik var
Gün bitincemi verilecek beklenen karar
Gözlerimdeki yaşam akışına ara verse biraz
Saçlar beyaz yuzler beyaz kefen beyaz

AYHAN SARI

30-07-2013