KÖYÜN GÜZELİPınarın başında salkım söğütler; Dalları yerlerde sürünür durur… Bilmem bu güzeli, kimler öğütler? Kirpiğinin oku, kalbimden vurur... Çalı, çırpı kaplı, bağının önü; Şehre doğru bakar evinin yönü... Cemali andırır, ay on dördünü! Bakışı kor gibi, yakar, kavurur... Yaban erikleri kehribar gibi... Erikten görünen, nazlı yar gibi! O nazik elleri sanki kar gibi! Saçlarını yeller saçar, savurur... Allanmış iğdeler, dalları yerde… Çiy düşmüş üstüne sabah seherde! Vurulup düştüm bir onulmaz derde; Ben söz isterim o, büker, kıvırır! Dolanır her sabah çevre yolunu... Şaşırtır insanın, sağın solunu! Bir kirmana sarmış, güzel kolunu; Köyün etrafında çeker, çevirir... Midemde bir kramp, gözüm kararır! Bilemedim neden benzim sararır? Dilerim bir gün de, bana yakarır; Gelse o gün göğü, yıkar, devirir... Tanrım bu aymaza nerden kapıldım! Komşular, sanırım fena çarpıldım! Hasada gelmeden nasıl çırpıldım! Acep bunun sonu nereye varır? Karaman-2015 Halil Şakir Taşçıoğlu |
ne var ne yok dost şairlerde...İyi ki yormuş beni kitap okumak
aksi halde göremeyecektim belki de bu güzel şiiri...
Güzel de laf mı, muhteşem...Hem okudum, hem gülümsedim..
Abi güzelleme olur da bu kadar mı olur...Bayıldım...Ayıldım, bir
daha bayıldım...Şahane yüreğinize gönülden saygılar....