BİR BEN...avuç dolusu hayaller ile inkar beyne ayak uydurmazken bile takılan yaşamın o soğuk gölgesi yine de huzur içinde ama ağlayan yanımı bir ben ben bilirim her dokunduğum dalın çiçek sonrası tadımlık tatlarda bırakmadı değildiler ama yalnızlığa cağlayan yanımı bir ben bir bilirim asıl doğduğum günün, zamanla ondan uzaklaşmam üzdü değişken bir beden yılların usul usul geçişini dinledi ama elim kolumu bağlayan yanımı bir ben ben bilirim işte sessizliği çığlıkla tımar eden belki de yeni baştan icat eden düşüncemi anlatamam ve dönüş olmayan seferden döner ama nefes almamı sağlayan yanımı bir ben ben bilirim... 23-12-2015 Tekirdağ Yusuf korkmaz |