Derviş
Bülbülün gıdası fîganmış meğer
Dokunma bülbüle âvâzda kalsın Derviş, vuslat için hep çile çeker Varsın dergâhında, niyaza dursun Mecnun Leyla’sını arasın çölde Ferhat kazma ile dağları delsin Kimi yer ararken hoyrat gönülde Kimi can evime postunu sersin Sazende vurdukça sazın teline Dileyenler, şarkı hoyrat söylesin Ozanların, zincir vurma diline Tanburlar kemanlar neyler inlesin Gönül ne isterse onu yapmalı Hû çeken erenler semaha dursun Her yaratık mâbûduna tapmalı Gidip mâbedine karargâh kursun Tek çiçek,tek renkle gülşen olmaz ki Kimseyi hor görme farklıdır diye Güller raksetmeden bahar gelmez ki Farklılık tanrıdan bize hediye |